nelaimīgs, nelaimīga (5) adj. nälaymige (1), nelaimigs (1), nelaimigi (1), nhelaimiegs (1), nhelaimigha (1)trüb§elig/ nhelaimiegs. Manc1638_L, 190B_22-23. nelaimīgs; arī lietv. nozīmēNäwene mäle war y§§accyt ko tur ceß Te nälaymige. Elg1621_GCG, 188₁₆. Jo kas to Gudribu un Pamahziśchanu nizzina/ tas irr nelaimigs/ un wiņņu Zerriba irr welta/ un tee Darbi neleeśchi/ un wiņņu Darriśchanas ne makśa neneeka. VD1689_94 Sal, 3:11.  ↑ la. nelaime ↑ nelaime[2019-05]