ašnis (2) s. f. pl. a§§chnis (1), a§chniß (1)Blut/ A§śinis/ A§śins/ Wallh. A§chniß. Manc1638_L, 38A₄. Blut/ A§śinis/ alij, A§§chnis. Manc1638_PhL, 238₂₁. asinisBlut/ A§śinis/ alij, A§§chnis. Manc1638_PhL, 238₂₁.  : sind. ásr̥k, gen. asnáḥ 'asinis', lat. aser 'asinis', gr. ἔαρ 'asinis' ↔ asens, asin(i)s, asnis[2023-05]