bezdubena (2) adj. be§dubbene (1), be§dubbenes (1)pārn. neizmērojama, ļoti lielaSchodeen tu ar man ex§kan tho paradi§e bues / cour §cho lele milibe lued§e es nabbaeks greceneks / tu grib man touwe be§dubbene d§ele§tibe parradiet.. CC1585, 66₈.  ↑ la. dubens 'dibens' ↑ dubens, ↔ bezdibens, bezdibena ², bezdibenīga[2016-10]