aba ¹ (14) conj. ab (11), abba (2), abbe (1)vai (šķīruma saiklis)Cekart tu Dewe wa'rd' nä pattes minneyß Ab oter cilwek wälnam wäleyß norauwt.. Elg1621_GCG, 186₁₂. Tapätz nä bädaiateeß §atzidami: Ko mäß ädi§im / abba ko dzär§im / iäbb ko apwilk§im. Reit1675_UeP, 18₂₀. ∆ aba.. aba (3) ab.. ab (2), abba.. abbe (1)vai nu.. vaiAb ekßan helles ab ekßan debbe§§e.. Elg1621_GCG, 182₁. Nä weenß nä warr diwim Kungim kalpoot. Abba wing§ch too weenu eenidäß / un~ too otru myläß; Abbe to weenu wing§ch paturräß / unn too otru ap§meeß. Reit1675_UeP, 17_{14, 15}.  < bkr. vai po. abo 'vai' ↔ abu[2021-01]